Η 23η Απριλίου αποτελεί μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας για τη μαρτυρική Κοινότητα των Πύργων Εορδαίας. Πριν από οκτώ δεκαετίες, τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής εισέβαλαν στην περιοχή, διαπράττοντας ένα από τα σκληρότερα εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα.

Με απάνθρωπη αγριότητα, εκτελέστηκαν 331 άμαχοι —άνδρες, γυναίκες και παιδιά—, εξοντώνοντας ολόκληρες οικογένειες και αφήνοντας πίσω τους καμένο χώμα και στάχτες. Μία από τις πιο φρικτές στιγμές της σφαγής εκτυλίχθηκε όταν 117 γυναικόπαιδα, προσπαθώντας να σωθούν, κατέφυγαν σε έναν αχυρώνα στην πάνω συνοικία του χωριού. Οι Ναζί, αδιαφορώντας για τις κραυγές και τις ικεσίες τους, έβαλαν φωτιά στο οίκημα, καίγοντάς τους ζωντανούς.

Όσοι ελάχιστοι κατάφεραν να διαφύγουν αναζήτησαν καταφύγιο κυρίως στη Νάουσα και την Πτολεμαΐδα. Σήμερα, στη θέση της ομαδικής θυσίας δεσπόζει ένα εντυπωσιακό μνημείο —ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό αφιερωμένο στη μνήμη των αθώων θυμάτων. Εκεί τελείται κάθε χρόνο τρισάγιο, ενώ το φετινό επίσημο μνημόσυνο είναι προγραμματισμένο για την Κυριακή 4 Μαΐου.

Την επόμενη ημέρα, στις 24 Απριλίου 1944, παρόμοιο φονικό σκηνικό εκτυλίχθηκε στο γειτονικό Μεσόβουνο, όπου 119 ακόμη γυναικόπαιδα βρήκαν τραγικό θάνατο στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων. Δύο χωριά, δύο μαρτυρικά σύμβολα, χαραγμένα ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη για τη θυσία τους στην τραγωδία του πολέμου.

Πηγή: Συντακτική ομάδα PtolemaidaNews.gr